Vooroordelen hebben we allemaal
Tijdens onze trainingen en voorlichtingen merken we regelmatig dat iedereen wel een bepaald beeld heeft van de verschillende type mensen (in de training heel scherp in kleuren weergegeven) en daar is soms ook een vooroordeel over. Hoe vaak we in zo’n training of coaching gesprekken niet horen: “ik wil niet dominant (rood) zijn want dat zijn nare mensen.” Dat zelfde kun je zeggen van interactieve mensen(geel) ‘dat zijn feestvierders, daar moet je niet mee samen werken als er écht gewerkt moet worden. Die maken overal een lolletje van.’
Of stabiele(groen) dat zijn mensen ‘daar word je niet goed van, zo ontzettend onzeker en vragen alles tien keer na, vreselijk!’. Of de consciëntieuze mensen “vreselijk die precieze mensen, het schiet niks op en overal wordt het ‘waarom’ erbij gezet!’.
Dat kun je inderdaad als naar ervaren wanneer mensen zich gedragen als dominant of gekmakend feestvierend of irriterend onzeker of ergerlijk precies. Maar waarom zijn ze zo of ervaar jij hun gedrag met name zo?
Mensen kunnen extreem vanuit hun automatische stijl reageren als ze merken dat ze niet erkend worden om wie ze zijn of als er niet naar ze geluisterd wordt. En dat hoeft niet eens plaats te vinden op het moment van de reactie, maar kan ook komen door ervaringen in het verleden.
Wil dat dan zeggen dat je als ‘andere kleur’ alle soorten gedrag altijd moet accepteren? Nee. Maar het is wel goed om eens goed naar mensen te kijken, en niet meteen te oordelen of conclusies te trekken. Ieder mens heeft kwaliteiten, maar ook zo zijn minder leuke kanten. Gelukkig maar want we zijn allemaal mens…😊
Dus wees je bewust van je – meestal onbewuste- vooroordelen en kijk eens naar de mens achter het gedrag. Ga in gesprek met de ander vanuit de boodschap hoe jij iemand ervaart en wat jij graag anders wil zien! Kijk eens wat er dan gebeurt!
Herken, Erken, Ken de ander.